Վագինիզմ

Վերադարձ

[toggle title=»Ներթափանցման խանգարում»]

1. Բարև Ձեզ բժշկուհի: Ես 23 տարեկան եմ ու արդեն երկու ամիս է ամուսնացած եմ, սակայն ունենք հետևյալ խնդիրը. ամուսնուս առնանդամը մինչև վերջ առաջ չի գնում՝ հենց այդ պահին անտանելի ցավ եմ ունենում: Ինչի՞ց է այդպես, և ի՞նչ խորհուրդ կտաք: Նման պարագայում հնարավո՞ր է հղիանալ: Նախապես շնորհակալություն:

[show_more align=»right»]

Բարև Ձեր խնդիրը կապված է հեշտոցի մկանային լարվածության հետ, որը հասնում է ախտաբանական աստիճանի՝ փակելով հեշտոցի լուսանցքը: Այս խնդիրը ունի շատ խորքային պատճառ, որը ձեր գիտակցությունից դուրս է, դրա համար դուք ի զորու չեք տեսնել այն և հաղթահարել սեփական ուժերով, խնդիրը հոգեսեռական կոնֆլիկտ է, որը ծագել է ձեր զարգացման ընթացքում այն պահին, երբ ձեր սեռականության արթնացումը բախվել է ձեր բնության այդ դրսևորումը անընդունելի համարող արտաքին հեղինակավոր ազդեցությանը: Այդ ժամանակ դուք մերժել եք ձեր կանացի բնությունը վախից դրդված ու մինչ այսօր կրում եք այդ մերժման հետևանքները: Այս խնդիրը պահանջում է բուժում, որը նաև կօգնի հեշտ հղիացմանը, քանի որ այսպես հղիություն թեև չի բացառվում, բայց հավանականությունը շատ ցածր է:

[/show_more]

2. Ես արդեն երկու տարի է ամուսնացել եմ, բայց այդպես էլ սեռական հարաբերություն չեմ ունեցել վախիս պատճառով, մի քանի տարբեր բժիշկների մոտ բուժում եմ անցել, բայց անարդյունք: Հնարավոր է իմ մոտ անբուժելի խնդիր կա:

[show_more align=»right»]

Հավանաբար ձեզ մոտ բուժել են վագինիզմ կոչվող հիվանդությունը, մինչդեռ ձեզ մոտ առկա է այլ հիվանդություն։ Ի դեպ այսօր, ժամանակակից գիտության հետազոտություններով պարզ է դարձել, որ վագինիզմը ունի մի քանի ենթատիպեր, որոնց բուժումները տարբեր են։ Պետ ք է ասել, որ այսօր վագինիզմ դիագնոզը ընդհանրապես փոխարինվել է ներթափանցման խանգարում ախտորոշմամբ և դրա պատճառն այն է, որ երբեմն ներհրման անհնարինության խնդիրը ոչ թե հեշտոցամուտքի մկանների ակամա սպաստիկ կծկումն է, այլ ներթափանցման նկատմամբ ֆոբիկ նյարդային ռեակցիան, այսինքն անհիմն ու անկառավարելի վախը: Այս դեպքում բուժումն ուղղված է ոչ թե բուն վագինիզմին, այլ այդ ֆոբիայի հաղթահարմանը, որը բոլորովին այլ կարգի բուժում է: Հիմնականում այստեղ կիրառվում է հոգեթերապիայի մեթոդը, ընդ որում հոգեթերապիայի տարբեր եղանակներ, իհարկե կան նաև դեղեր, որոնք կասեցնում են այդ ֆոբիկ ռեակցիան: Ոչ մի դեպքում մի հուսահատվեք, այլ շարունակեք ձեր բուժումը:

[/show_more][/toggle]

[toggle title=»Վագինիզմ»]

1. Հարգելի բժիշկ ես արդեն 20 օր է ինչ ամուսնացած եմ, բայց սեռական հարաբերություն տեղի չի ունենում (կուսազրկում), որի պատճառը իմ լարվածությունն է, շատ եմ լարվում և առնանդամը չի ներթափանցում, ես նախապես տրամադրվում եմ, որ չլարվեմ, սակայն դա ներքուստ է ստացվում, խնդրում եմ կարող եք ասել ինչն է պատճառը, ինչ կարող եմ անել:

[show_more align=»right»]

Այդ լարվածությունը, որի մասին խոսում եք, ունի իրպատճառը, որը մեծամասամբ կապված է սեռական կյանքի կամ տղամարդկանց հանդեպ ունեցած բացասական վերաբերմունքի հետ։ Լարվածությունը ձեր կամքով չի հայտվում, այլ առաջանում է նյարդային համակարգի վեգետատիվ հատվածով, իսկ դա այն հատվածն է, որն աշխատում է անկախ մեր կամքից և պատասխանատու է մեր կենսական գոյության համար։ Բանը նրանումն է, որ երբ դուք սեռական մերձեցման փորձ եք կատարում, ձեր ուղեղը հասկանում է, որ կյանքին սպառնացող վտանգ կա և անմիջապես ողջ մկանային համակարգը, այդթվում՝ հեշտոցամուտքի մկանը գլխուղեղից կծկման հրաման են ստանում։ Մարմինն այդ պահին կարծես թե պաշտպանվում է անտեսանելի թշնամուց` տալով նմանատիպ արձագանք: Ձեր տառապանքը սեքսոլոգիական լեզվով ասած կոչվում է վագինիզմ: Սահիվանդություն է, որը մասնագիտական օգնություն է պահանջում:[/show_more]

2. Բարև ձեզ, սեռական հարաբերությունից առաջ ինձ մոտ տեղի է ունենում հեշտոցամուտքի մկանի կծկում, ուղեկցվում է ցավով, որը անհնարին է դարձնում սեռական հարաբերությունը. կարդալով ինտերնետում բազմաթիվ նյութեր, հասկացա, որ ինձ մոտ վագինիզմ է և հարկավոր է դիմել մասնագետի, և արդեն մեկ ամիս է ինձ չեմ կարող պատրաստել մասնագետի այցելելուն, կասե՞ք ինչպես է բուժվում վագինիզմը, ինչքա՞ն ժամանակում և ուզում եմ հասկանալ դեղորայքային բուժում է:

[show_more align=»right»]

Ես ինչքանով հասկցա այս խնդիրը ավելի շատ հոգեբանական խնդիր է: Այո, նշանները, որ նկարագրում եք բնորոշ է վագինիզմին: Սա հոգեմարմնական խանգարում է, այլ ոչ հոգեբանական, բուժման մեջ անպայմանորեն կիրառվում են մարմնի նյարդամկանային լարվածությունը թուլացնող միջոցներ՝ դասական կամ ալտերնատիվ բժշկության մեթոդներով: Սակայն վագինիզմի բուժամն ամենաարդյունավետ մեթոդը խոսքային թերապիան է, որի նպատակը սեփական մարմինը ճանաչելն ու կառավարելի դարձնելն է: Հատուկ պատրաստվել պետք չէ, պարզապես այցելեք և զրույցի հենց առաջին րոպեներից բժիշկը ձեզ պաշտպանվածության և ապահովության զգացում կներշնչի, դուք կզգաք, որ այս խնդրում մենակ չեք և կա մեկը, որ իր գիտելիքներով և հմտություններով ավելի ուժեղ է, քան վագինիզմը։

[/show_more]

3. Բարև Ձեզ: Ես 23 տարեկան եմ: Արդեն մեկ ամիս է ամուսնացած եմ, բայց մինչ օրս դեռ կույս եմ,մեզ մոտ ոչինչ չի ստացվում: Ես շատ եմ լարվում և մի տեսակ վախենում եմ, երբ ամուսինս ինչ-որ գործողություն է ձեռնարկում, ցանկությունը շատ մեծ է: Ի՞նչ խորհուրդ կտաք: Ինչպե՞ս հաղթահարենք այս ամենը: Շնորհակալություն:

[show_more align=»right»]

Ինչպես նշել է իմ հարգարժան կոլեգան, խնդիրը կոչվում է վագինիզմ և հաղթահարելի է միայն մասնագետի օգնությամբ, բուժումը տևում է առնվազն մեկ ամիս, բայց կարող է ձգվել մինչև մեկ տարի՝ եթե անձի մոտ առկա են հոգեախտաբանական լրացուցիչ խանգարումներ: Այն լարվածությունը, որի մասին խոսում եք, նյարդամկանային ախտաբանական լարվածություն է, որի պատճառը վախն է՝ հիմնականում ցավից։ Խնդիրը բավականին տարածված է հատկապես հոգեսեռական զարգացման հապաղում և հոգեսեռական ինֆանտիլություն ունեցող կանանց մոտ։ Հնարավոր է լինի նաև սեռական ցանկության բացակայության խնդիր, որը բժշկական դիագնոզ է, ուստի այս դեպքում ևս խնդրով զբաղվում է բժիշկ-սեքսոլոգը, ընդ որում բուժման մեջ պարտադիր ներգրավվում է զույգը, վերջապես չի բացառվում նաև կոիտոֆոբիա ախտորոշումը, որի բուժումը ամենաբարդն է և դարձյալ իրականացվում է սեքսոլոգիական ծառայության շրջանակներում։ Հաճախ մեր պրակտիկայում հանդիպում են ֆոբիկ վախերի Սա նշանակում է, որ կինը դեռ բավականաչափ հասուն չէ ներթափանցման ցանկը պատրաստ լինելու համար։ Կնոջ մարմնի մեջ պրում է աղջնակ՝ 5-6 տարեկան:

[/show_more]

4. Շատ եմ խնդրում պատասխանեք հարցիս: Ես արդեն համարյա երկու տարի է ամուսնացած եմ, ունեմ երեխա, բայց մենք չենք կարողանում սեռական հարաբերություն ունենալ: Հղիացա կարծես հրաշքով, նույնիսկ արյուն չեկավ առաջին անգամ: Հղիության ժամանակ, ներզննումի ժամանակպարզվեց, որ վագինիզմ է մոտս: Ահավոր էր ռեակցիաս ներզննման ժամանակ: Հիմա կարծես ամուսնուս մոտ ևս առաջացել են կոմպլեքսներ: Այժմ ինձ հավաքում եմ, տրամադրվում ու պատրաստ եմ լինում ակտին, սակայն չիստացվում: Վերջին ժամանակներում էլ կարծես վաղաժամ է գալիս սերմնահեղուկը ու դարձյալ ակտ չի լինում: Մի խոսքով, հարաբերություն չենք ունեում: Օգնեք, խնդրում եմ չասեք դիմեք մասնագետի՝ չեմ կարող ամուսնուս համոզել: Ես ուզում եմ, որ այսպես գոնե ինձ օգնեք, խորհուրդ տաք: Շա~տ շնորհակալություն:

[show_more align=»right»]

Դուք ներկայացնում եք այնպիսի լուրջ սեքսոլոգիական խնդիր, որն անհնար է լուծել առանց մասնագետին հանդիպելու: Պետք է գիտակցել, որ հակառակ դեպքում խնդիրը կարմատանա, կխորանա, կբարդանա ու կքայքայի ձեր ընտանքը: Մեղքը ձերը չէ, որ ձեր մարմինը չի ընդունում տղամարդու սեռական օրգանը, այնպես որ կարիք չկա անհարմար զգալ, ամաչել կամ մեղավորության զգացումով ինքնապարփակվել: Դա առողջական խնդիր է, որը ախտահարում է կանանց մոտ 20-45%-ին ըստ տարբեր վիճակագրական աղբյուրների, այն ունի բուժման հատուկ մեթոդներ, ինչպես ցանկացած այլ հիվանդություն:

[/show_more][/toggle]

[toggle title=»Վախ սեռական հարաբերությունից»]

1. Հարգելի Նարինե, ես 22 տարեկան եմ, նշանված եմ: Նշանածիս հետ հանդիպում ենք արդեն 5 տարի: Արդեն մեկ տարուց ավել է փորձում ենք սեռական հարաբերություն ունենալ, բայց վախիս զգացումը շատ մեծ է: Շատ եմ նրան սիրում ու սեռական ցանկությունս էլ նրա հանդեպ շատ մեծ է, բայց հենց պետք է ակտը տեղի ունենա, ես վախենում եմ ու չեմ թողնում: Խնդրում եմ օգնեք ինձ, զգում եմ, որ դրա պատճառով մեր հարաբերությունները վատանում են: Կանխավ շնորհակալ եմ:

[show_more align=»right»]

Սեռական վախի զգացումը բավական հաճախ հանդիպող խնդիր է: Այն կասեցնում է սեռական կյանքով ապրելու զույգի ցանկությունը և, այո, սրում միջանձնային հարաբերությունները: Սեռական վախի առաջացման պատճառն այն է, որ անձը սեռական կապի մասին ունի սխալ պատկերացումներ, կարծես այն իր մեջ մեծ վտանգ է պարունակում, ինչը կարող է վնաս հասցնել անձին և ծանր հետևանքների առաջ կանգնեցնել: Այս պատկերացումների առաջացումը տեղի է ունեցել հոգեսեռական զարգացման ընթացքում, սեռական բնույթի ինչ-որ փորձությունների հաղթահարման ժամանակ: Սովորաբար նման իրավիճակներում մեր կողքին կանգնած են լինում խորհրդատուներ՝ փորձառու ընկերուհիներ կամ անտեղյակ ծնողներ, ովքեր իրենց անձնական սխալ պատկերացումներով կարողանում են վարպետորեն սարսափ ներշնչել դիմացինին սեռական կյանքի նկատմամբ: Մանկության կամ պատանեկության տարիներին տեղ գտած այս փորձառությունները չեն մոռացվում, այլ պահվում են մեր ենթագիտակցականի շերտերում՝ իրենց դերը խաղալով հետագայում, երբ գալիս է ժամանակը սեռական ինքնադրսևորման: Այդ վախի հաղթահարումը մասնագետի օգնության կարիքն ունի, քանի որ այդ վախն իր բնույթով այնպիսին է, որ զուգակցվում է սեփական անկարողության, թերահավատության, անլիարժեքության, թուլության, հուսահատության զգացումներով, որոնք մի փնջի մեջ հանդես գալով ավելի զորեղ են անձից և հաղթում են նրան:

[/show_more][/toggle]

Վերադարձ